Algemene Ledenvergadering 5 januari 2025

Tijdens de algemene Ledenvergadering op zondag 5 januari 2025 is Ine Kaaij afgetreden als bestuurslid. Zij was onze penningmeester. France Linder heeft zich hiervoor beschikbaar gesteld en is vanaf 6 januari ons nieuwe bestuurslid en penningmeester. Welkom France!! 


Klik hierboven op de titel om de tekst van het interview te lezen op de pagina van Klaar Wolff. Of hier beneden op de link naar Blik op Lisse. 


Expositie Lida van Wickeren

13 dec. – 24 jan. Stadstimmerwerf Leiden, ledenexpositie van de Leidse Mondialen 

Openingstijden  vrijdag t/m zondag van 11.00-16.00 uur 

Het thema is ‘Schoonheid van imperfectie’, met hierbij een grote aandacht voor Wabi-Sabi.

Wabi-Sabi (niet te verwarren met Wasabi) bestaat al eeuwen lang en komt uit Japan. Deze filosofie staat voor leven in het nu door de kracht van imperfectie en onvolmaaktheid. Veel mensen in Japan zijn met Wabi-Sabi opgegroeid, It’s a way of seeing. Het gaat over dingen weglaten, de schoonheid van imperfectie, de kracht van het vergankelijke. Wabi-Sabi zie je veel terug in interieurs, kunst, design, in literatuur, asymmetrische patronen, het minimalisme, soberheid. Wabi-Sabi kent ook een grote voorliefde voor de natuur en het natuurlijk verouderen. De natuur is het ultieme nu. Wij mensen rimpelen met de jaren, dat geeft diepte, karakter en echtheid. Een koperen plaat krijgt na oxideren een prachtige turquoise kleur. Eigenlijk brengt Wabi-Sabi je weer in contact met schoonheid van het alledaagse. Dat is een mooie tegenhanger tegen de dagelijkse informatiestroom die ons elke minuut overvalt..

Dit zijn mijn Wabi-Sabi werken:


Bibliotheek Leiden, locatie Nieuwstraat toont van 5 november 2024  t/m 15 januari 2025 een expositie van ‘steenwezens’ van Jenny de Bode.   

Kinderen zien vaak gezichten. In de patronen van hun slaapkamergordijn, in de structuur van de douchetegels, in scheuren in een muur of in vetvlekken op een krant. Meestal gaat het over als ze ouder worden. Voor Jenny de Bode is het nooit gestopt. Vooral keien en stenen met ribbels en holtes spreken tot haar verbeelding. Ze graaft ze uit, wurmt ze los en neemt ze mee.

Thuis brengt ze haar steenwezens tevoorschijn en ze heeft maar heel weinig nodig om ze tot leven te laten komen. Wat stipjes oost-indische inkt, wat dunne lijntjes, een klein beetje kleur. Geen tekening op een steen, maar liefdevol accentueren wat de steen zelf te bieden heeft. En vaak zijn dat helden, schurken, elfen en oude heksen met namen uit Anglo-Saksische volksverhalen.

Ga zelf maar kijken in de vitrines in de bibliotheek. Maar pas op… wie goed kijkt zal nooit meer gedachtenloos over een grindpad lopen… En die steen waarover je bijna struikelde zou zomaar een heksensteen kunnen zijn!